TDF

Étiquette : L’Anorexie de l’existence


  • Katerina Anghelàki-Rooke | L’anorexie de l’existence



    Η ανορεξία της ύπαρξης



    Δεν πεινάω, δεν πονάω, δε βρωμάω
    ίσως κάπου βαθιά να υποφέρω και να μην το ξέρω
    κάνω πως γελάω
    δεν επιθυμώ το αδύνατο
    ούτε το δυνατό
    τα απαγορευμένα για μένα σώματα
    δε μου χορταίνουν τη ματιά.
    Τον ουρανό καμιά φορά
    κοιτάω με λαχτάρα
    την ώρα που ο ήλιος σβήνει τη λάμψη του
    κι ο γαλανός εραστής παραδίνεται
    στη γοητεία της νύχτας.
    Η μόνη μου συμμετοχή
    στο στροβίλισμα του κόσμου
    είναι η ανάσα μου που βγαίνει σταθερή.
    Αλλά νιώθω και μια άλλη
    παράξενη συμμετοχή∙
    αγωνία με πιάνει ξαφνικά
    για τον ανθρώπινο πόνο.
    Απλώνεται πάνω στη γη
    σαν τελετουργικό τραπεζομάντιλο
    που μουσκεμένο στο αίμα
    σκεπάζει μύθους και θεούς
    αιώνια αναγεννιέται
    και με τη ζωή ταυτίζεται.
    Ναι, τώρα θέλω να κλάψω
    αλλά στέρεψε ως και των δακρύων μου η πηγή.



    Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Η ανορεξία της ύπαρξης, Ποιήματα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011, pp. 9-10.





    Katerina Anghelàki-Rooke grec







    L’ANOREXIE DE L’EXISTENCE




    Je n’ai pas faim, pas mal, je sens bon
    si je souffre au fond de moi je n’en sais rien
    je fais semblant de rire
    je ne désire ni l’impossible
    ni le possible, les corps
    qui me sont interdits ne rassasient pas
    mon regard. Parfois je lève les yeux
    vers le ciel ardemment
    à l’heure où l’éclat du soleil s’efface
    et l’amant d’azur s’abandonne
    au charme de la nuit.
    Ma seule participation
    au tournoiement du monde
    est mon souffle régulier toujours.
    Mais je me sens participer
    d’une autre façon, étrange :
    soudain m’angoisse
    la souffrance humaine.
    Elle s’étend sur la terre
    telle une nappe rituelle
    trempée de sang
    qui recouvrant dieux et mythes
    renaît éternellement
    et s’identifie à la vie.
    Oui, je voudrais pleurer
    mais tout est sec, la source de mes larmes
    aussi.



    Katerina Anghelàki-Rooke, L’Anorexie de l’existence (2011) in La Chair beau désert, éditions Le miel des anges, 2018, page 131. Traduit du grec par Michel Volkovitch.





    Anghelaki-Rooke La chair beau désert



    ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ ΚΑΤΕΡΙΝΑ (1939-2020)


    Angelaki NB
    Source




    ■ Katerina Anghelàki-Rooke
    sur Terres de femmes ▼


    →     L’autre Pénélope (extrait de Beau désert, la chair)
    →     18e jour ou l’ordre nouveau des choses (extrait de Nature vide) [+ une notice bio-bibliographique]




    ■ Voir | écouter aussi ▼


    → (sur YouTube)     Katerina Anghelàki -Rooke lit le poème « L’Anorexie de l’existence »





    Retour au répertoire du numéro de février 2020
    Retour à l’ index des auteurs

    » Retour Incipit de Terres de femmes